رسانه با طعم ماکیاول !

یش نیاز :

خلاصه ی ماکیاولی : هدف وسیله را توجیه می کند !

مفصل ماکیاولی : این لینک ؛ یا نگاه کنید به این لینک ؛ و یا نگاه کنید به این لینک ؛ همچنین نگاه کنید به دانشنامه ی سیاسی ؛ داریوش آشوری ، واژه ی ماکیاولیسم

بحث فرعی : اینکه این تفکر انسانی هست یا نیست ، اخلاقی هست یا نیست یا هر کوفت دیگه ای بسته به نگاه شما دارد ! 

===============================================

بعد از ظهر یا غروب که به خانه می آیی و رسانه ملی را روشن می کنی ، ابتدا باید تبلیغات شامپو صحت را تحمل کنی و سپس تعرفه های تشویقی ایرانسل و مزمز تنوری و ... و آنوقت به پای اخبار مضحک بیست و سی بنشینی که چطور با مغالطه هایی عجیب و غریب مجاهدین خلق را که خودشان هم نمی دانند از نظر تئوری چه گهی می خورند را به موسوی و خاتمی و امثال هم مشتبه می کنند و دست آخر هم با کله ی بر افراشته ادعا می کنند که ما دست خائنین به ملت را رو می کنیم !

فارغ از مباحث سیاسی که همه زور را در برنامه ی امروز دیروز فردایش می توان دید ( جالب آنجاست که در همین مباحث هم مدعوین از صدا و سیما انتقاد می کنند ! ) می توان در بحث مدرنیته و سنت و نگاه اجتماعی کمی دقیقتر شد !

در تمام دنیا ، صدا و سیما نقش یک آیینه در جامعه را دارد با کمی پیشتازی ! به این معنا که معمولا یوتوپیایی در کنار واقعیتی از جامعه به نمایش در می آید . به معنای ساده تر ، نشان دادن آنچه که هست با تلفیقی از آنچه که دوست داریم باشد !

حال برنامه هایی که در حوالی هشت صبح به نمایش در می آیند و یا مستند های زندگی خانواده های خاص ! و یا سریالهایی که مثلا از دل همین مردم هستند سعی در نشان دادن تصویر و فرهنگ سازی دارند !

مصاحبه با افرادی که به نان شب در اول ازدواج محتاج بوده اند و با افتخار از خاطرات اول ازدواجشان می گویند که شبها گرسنه می خوابیدیم و یامیزگردهایی از شبکه چهار در باب بستر سازی خانواده که در آن با انتقاد از سن بالای ازدواج در ایران ، مدام در حال تکرار این هستند که آقا جان پیامبر اکرم فرمودند هرکس از ترس فقر ازدواج نکند فلان است و ... از حضرت صادق روایت داریم که خدا به گرسنگان نزدیک تر است و ...

و یا خانم مجری در طی یک بحث بسیار مهیج بازنی میانسال و موفق با گردنی برافراشته ادعا می کند که خودمان برای گرم کردن آب چه سختی ها کشیدیم و اینگونه الگوی زندگی کردن هم به جوانان می آموزند !

واپس گرایی حاکم بر صدا و سیمای ایران تا آنجا پیش رفته که آدم به تفکری مجبور می شود که در آن از خویش می پرسد این واپس گرایی تعمدی است یا از غفلت و وجود فاصله های ساختاری نشات می گیرد ؟

واپس گرایی در صدا و سیمای ایران نه تنها در الگو سازی برای خانواده و مسائل سیاسی و اجتماعی است ، بلکه در تهیه سریال ها و انتخاب فیلم ها نیز براحتی ملموس است .

آنچنان که شبکه ای با نام فارسی وان با دوبله های مافوق ضعیف و ابتدائی و داستان های آبکی ، گوی سبقت را از سریال های ایرانی دزدیده است و عده ای در تکاپوی آن هستند که از مضرات این کانال گویند و اشاراتی به صاحب یهودی و نوع چیدمان سریال های ضد ارزش خانواده ای در آن داشته باشند و غافل از آنند که آن تفکر واپس گراییکه با تکامل فکری در تضاد است و بدون شک هم با برنامه ریزی انجام می گردد چنین دستاوردهایی دارد .

زمانیکه هدف عقب ماندگی فهم سیاسی و اجتماعی باشد و در باب زندگی و شیوه های آن هم نوعی پسرفت و زندگی با شکنجه الگو باشد وسیله ی آن هم صدا و سیمایی است که مگر اسمش ملی باشد !

این جریان سیاسی که فعلا بر مصدر امور نشسته و ظاهرا چشم دیدن هیچ جریان دگر اندیشی را نیز ندارد و تلاش می کند تا اوامر مترقی خود را که در رو کردن دست استعمارگران هم بسیار پر رنگ است از طریق رسانه ملی به اجرا گذاشته و به زعم خویش با تابو کردن فلسفه و زندگی مدرنیسم از جریان سیاسی خود تهدید زدایی نماید .

این جریان زمانی که نمی تواند پاسخی روشن به این گرایش به سایر کانالهای خارجی و یا الگوهای خارجی دهد با پیش کشیدن بحث تهاجم فرهنگی باز هم رو به جلو فرار می کند ! هرچند ماکیاولیسم مذهبی سرعت بیشتری از ماکیاولیسم رسانه ای در ایران دارد !

پ ن : این مطلب از  وبلاگ مرحوممان بود ، گفتیم باز انتشارش کنیم