دست نوشته های یک مانی

دست نوشته هایی از سوی کسی که بر عکس بسیاری فکر می کند ...

دست نوشته های یک مانی

دست نوشته هایی از سوی کسی که بر عکس بسیاری فکر می کند ...

توافق هسته ای از نگاه من‌!

هیچوقت نسبت به دولت روحانی نگاه خوبی نداشتم. این مسئله رو در این یادداشتم که در تاریخ 22 خرداد 92 نوشتم هم اشاره کردم. همان جا هم نوشتم که این دولت بوی عوام فریبی می دهد و در آینده مطلبی درباره ذات عوام فریبانه این دولت می نویسم و اساسا آب ایما با این کارگزارانیا توی یه جوی نمی ره. اما صحبت امروز من درباره عوام فریبی دولت نیست. بحث روی توافق هسته ای است.

توافق هسته ای ایران و 5+1 از ابهام خاصی برخورداره و شاید این مسئله تعمدی هم باشد.

در این توافق ایران امتیازاتی بیشتر از حد انتظار شخص من داده و البته امتیازات مناسبی هم گرفته.

1- ایران پذیرفته 19000 سانتریفیوژ به حدود 6000 تا کاهش بده. که تقریبا یک سوم سانترفیوژهاش هست.

2- ذخایر اورانیوم ایران از 8500 کیلو به 300 کیلو کم شده.

3- مرکز فوردو به مرکزی صرفا تحقیقاتی تبدیل می شه.

4- ما حق زدن نیروگاه و یا مرکز هسته ای رو در یک دهه پیش روی نداریم.

5- نیروگاه اراک هم مثل فوردو تغییر ماهیت می دهد.

6- تحریم های مربوط به بخش تروریسم ایران برداشته نمی شه.

اما امتیازات ایران

1- فوردو و اراک تعطیل نمی شن.

2- حق هسته ای ایران به رسمیت شناخته شده است.

3- تحریم هسته ای جدیدی شامل ایران نمی شود.