محمد باقر قالیباف، مردی از هیچ

دو مناظره از مناظره‌های تلویزیونی گذشت و چقدر غم انگیز است که چرخش نخبگان جمهوری اسلامی را در این افراد می بینیم. کسی مثل قالیباف که وقاحت، تهاجم، ریا کاری و نقش بازی کردن را به خوبی از احمدی نژاد الگوبرداری کرده است.

اگر ویلفردو پارتو روزی از نظریه چرخش نخبگان صحبت می کرد، منظورش چرخش میان روباهان و شیران بود تا جامعه را به سمت تعادل ببرند ولی نام قالیباف را چه می توان گذاشت؟ کسی که دو شکست در کارنامه دارد و الان برا جلوگیری از حذف همیشگی اش از تاریخ سیاسی ایران و البته ادامه حیات سیاسی اش به هر چیزی چنگ می اندازد.

او حتی آنقدر کپی شده که ادای میرحسین موسوی را در می آورد و از جملات او در صحبت‌هایش استفاده می کند. به قول اردشیر امیر ارجمند، اگر کسی قالیباف و رئیسی را نشناسد فکر می‌کند از بنیان‌گذاران شهروندی شفافیت و آزادی بیان و اطلاعات هستند.

مارکس معتقد بود که وقایع تاریخی دو بار رخ می دهد. یک بار تراژدی و یک بار هم کمدی.

قالیباف وجه کمدی ماجراست و احمدی نژاد هم وجه تراژدی کار ...

پ ن: نقلی از دکتر عبدالکریم سروش دیدم و مانند همیشه ایشان را زیرک و البته نکته سنج دیدم.