دست نوشته های یک مانی

دست نوشته هایی از سوی کسی که بر عکس بسیاری فکر می کند ...

دست نوشته های یک مانی

دست نوشته هایی از سوی کسی که بر عکس بسیاری فکر می کند ...

برای ابراهیم یزدی، مرد همیشه وفادار به مهدی بازرگان

دیشب بر حسب عادت همیشگی، قبل از خواب خبرگزاریا رو چک کردم که خبر فوت ابراهیم یزدی رو دیدم.

انقدر از درگذشتش متاثر شدم که خواب خوبی نداشتم.

برای منی که همیشه به نهضت آزادی چیا علاقه داشتم، درگذشت یزدی خیلی ناراحت کننده بود.

او سمبل جوانان علمی و البته مسلمان بود.

دوست داشتم برایش چندین و چند خط بنویسم و از جفاهایی که به این‌ها شد گله کنم. از اینکه او چندین بار در سال 88 به بعد با وجود کهولت سن دستیگر شد و زندان رفت. از این بنالم که چرا امثال او را فراموش کردیم و حالا او اسرار زیادی را با خود به خاک برد.

او به دوست قدیمیش مهدی بازرگان پیوست.

ابراهیم یزدی در انقلاب ایران نقش پر رنگی داشت و سفر آیت الله خمینی به فرانسه پیشنهاد او بود. ابراهیم یزدی کسی بود که مسائلی همچون فلسطین برایش اهمیت داشت. او در ایجاد سپاه پاسداران هم نقشی پر رنگ داشت. رای دادنش در انتخابات 92 هم حکایت جالبی بود.

ختم کلام اینکه، ابراهیم یزدی از کسانی بود که تاریخ کمتر آنها را به چشم دیده است و نبود او حقیقتا باعث تاثر است.

پ ن: عزیزان حاضر در مجله تقریرات نوشته اند: سال ۸۳ از مرحوم دکتر یزدی پرسیدم: با همه تلخ‌کامی‌هایی که در رابطه شما و امام خمینی رخ داد، اکنون چه احساسی به ایشان دارید؟
گفت: هنوز هم احساس عاطفی قوی به آقای خمینی دارم ...