در پس سوخت نرسانی به هواپیمای وزیر امور خارجه ایران/ نجابت ظریف ؛ ظریف نجیب

این مطلب را ایرج که یکی از رفقای صمیمی من هست برایم فرستاد. حقیقتش انتظارش رو نداشتم. گفتم برای ثبت در تاریخ اینجا بذارمش. البته کمی تصرف در متن کردم ولی به قول آل احمد بدرد نخورهایش را به نام من و خوب‌هایش را به نام او بگذارید.

نجابت ظریف ؛ ظریف نجیب

طبق سرچی که در گوگل داشتم میانگین روزی ۴ پرواز از تهران به آلمان انجام می شود که همه این پروازها اگرمشکل فنی نداشته باشند بطور مرتب انجام می‌شوند. اما خبری منتشر شد که شرکت‌های هوایی در آلمان از سوخت رسانی به هواپیمای حامل وزیر امور خارجه ایران ممانعت کرده اند.

بنا به گفته هواپیمایی مونیخ، ترس از تحریم آمریکا باعث این اتفاق شده است. سوال اینجاست که مگر ظریف چه مشکلی دارد که فرودگاه آلمانی از سوخت رسانی  به هواپیمای او امتناع می کند؟ آیا غیر از این است که ظریف در طول سال سفرهای متعددی به اقصی نقاط اروپا ومشخصا آمریکا دارد؟ پس چرا با مشکل مواجه نمی‌شود؟ شاید شرکت هواپیمایی‌ای که ظریف با آن پرواز می‌کند مشکل دارد که این را هم بعید می‌دانم.

بنا به یک خبر که برای ما عوام محرمانه هست نه برای دوستان اصولگرا، یکی از سرداران سپاه که نامش در لیست تحریمی اشخاص آمریکا است به همراه ظریف در پرواز بوده و هواپیمایی آلمان از ترس اینکه مشمول تحریم نشود از سوخت رسانی امتناع کرده است.

در دشمنی آمریکا با آن رییس جمهور سابق روان پریش ما هیچ حرف و حدیثی نیست حتی کار هواپیمایی آلمان هم در این میان قابل توجیه است اما درد از جایی است که دوستان اصولگرای دلواپس با علم به این موضوع، ظریف و دولت را به رگبار انتقاد خود بسته اند و از نجابت ظریف نجیب سواستفاده می‌کنند و واژه هایی در باب به خفت کشاندن ابراز می دارند. آیا این نجابت ظریف نیست؟ آیا به این فکر کرده ایم که اگر ظریف و یا سخنگوی وزارت امور خارجه  دلیل خودداری هواپیمایی آلمانی را بطور رسمی اعلام می‌کردند، چه جو منفی‌ای علیه سپاه راه می‌افتاد؟ بی تعارف بسیاری از اقشار عادی جامعه ایران نگاه بدبینانه‌ای به سپاه دارند و اگر این ماجرا رسما اعلام می‌شد، آیا چهره موجود بدتر نمی‌شد؟ آیا این نجابت ظریف نیست؟ نمی‌دانم اینهمه نجابتی که در مورد موضوع و موضوعات مشابه و دیگر موضوعات بخرج می‌دهند و حرفای ناشایست و ناصحیح را بجان می‌خرند، به کجا می‌رسد ولی امثال او نشان می دهند که هنوز اخلاق در سیاست وجود دارد. بگذار بعضی‌ها هرچه می‌خواهند بگوییند. به قول روحانی، معلوم نیست وقتی که پرده ها بیافتد، بعضی‌ها با چه آب و صابونی می‌خواهند صورتشان را بشویند.