سطح دعوای سیاسی در ایران/ از احمدی نژاد تا جریان سوم

مدتها پیش در مقاله‌ای نوشته بودم که آیا چیزی به اسم جریان سوم وجود دارد یا نه. امروز دیدم عبدالله گنجی مدیر مسئول روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران در مطلبی که در خبرگزاری فارس منتشر شده در همین باره صحبت کرده و گفته چرا جریان سوم (خارج از اصلاحات و اصولگرایان) شکل نمی گیرد.

الحق و الانصاف هم چند نکته را خوب دیده است. برای خواندن مطلب او روی اینجا کلیک کنید.

احمدی نژاد نمونه کسانی بود که تلاش کرد خود را جریان اصولگرایی خارج کند و جریان سومی را ایجاد کند اما این روزها دست به یقه با قوه قضائیه است. کافی است اظهارات بقایی علیه باهنر از بزرگان اصولگرایی را بخوانید تا از اینکه چرا سطح دعوای اصولگرایان تا این حد پایین است تاسف بخورید.

من برای ساده شدن کار چند خط از این متن بقایی را می‌گذارم تا حداقل در تاریخ ثبت شود:

بقایی در کانال خود نوشت: بعژی از رفتارهایی که این آقایان که شه نفر هشتند، دایند مطالبه‌شان این اشت که بیایید من را بیگیرید تا هژینه دیگری بر نژام تحمیل کنند. شما مطمئن باشید که این مشامحه و تعامل به هیچ وجه معنای آن عدم توانایی نیشت و اگر کشی قرار باشد محاکمه شود باید منطقی و عاقلانه این حرکت انجام شود. این آقایان یک رفتاری می‌کنند و مطالبه شان این اشت که بیایید ما را بیگیرید.

اینکه سطح دعواهای سیاسیون ایران در چه اندازه‌ای است حقیقتا درد آور است.

من فکر می‌کنم اگر جریان سومی ایجاد نشده به این دلیل است که ساخت رانتی اصولگرایان مانع از شکاف در داخل آنها شده و در طرف مقابل هم مخالفانی هستند که با انقلاب میانه ای ندارند و به همین دلیل است که اصلاح طلبان طیف وسیع تری از اصول گرایان را تشکیل می دهند و دارای تنوع فکری بالاتری هستند.

تا وقتی که اصول گرایان نتوانند از رانت اقتصادی و سیاسی و نظامی جدا شوند دچار این مشکل هستند.

شاید یک روزی هم از این بنویسم که چرا اصول گرایی به سراشیبی افتاده و توانایی رای آنها هیچگاه بالاتر از 18 میلیون در این سال ها نبوده است.